woensdag 27 juli 2011

De glimmende vloer



Bezoekers van de bibliotheek lopen gewoon over de vloer. Na misschien een eerste schrik als "Zo, die is blauw" (voor de bovenverdieping) of "Zo zeg, die is rood" (voor beneden) went het vlug. Zo'n vloer.

Gisteravond zijn die vloeren, die blauwe en die rode, van een nieuwe, glimmende beschermlaag voorzien. Een heel werk, gelukkig hoeven we dat niet zelf te doen.

Toen ik vanmorgen naar binnen liep en zo'n beetje mezelf weerspiegeld in de vloer zag worden moest ik weer eens denken aan hoe het allemaal gegaan is, met die vloer. Want de bezoeker loopt er gewoon over heen en ik zie hem soms niet eens meer. Dingen wennen vlug.

Maar die vloer, dat was tijdens het ontwerpen en het bouwen nog een heel gedoe. Er is zelf een tijd geweest dat we er over spraken in termen als "de oorlog van de vloeren". Al was dat natuurlijk glimlachend bedoeld.

Ik zou het hele verhaal achter het gedoe met de vloeren op kunnen gaan schrijven. Maar dat zou niet beleefd zijn. Of aardig. Dus ik doe het maar niet.
Maar mocht u weer eens binnenlopen, over de mooi glanzende vloer, bedenk dan dat zelfs een vloer er niet zomaar ligt. En dat je over kleuren, vlakken en patronen ontzettende meningsverschillen kunt hebben. Schreeuwende ruzies zelfs.
Al is het gelukkig wel allemaal weer goed gekomen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten