Ik ben nogal makkelijk. Of misschien klinkt het beter als ik zeg "Ik vind dat iedereen moet kunnen zeggen wat hij of zij vindt".
En dat vind ik echt. Niet dat ik me niet vaak ongelofelijk irriteer aan ongenuanceerde meningen die je hoort of leest. Maar, ik vind dat iedereen moet kunnen zeggen wat hij of zij denkt.
Toch deed ik gisteren iets wat ik daarvoor nog nooit had gedaan.
Zo tussen de middag lees ik nog wel eens De Telegraaf. Niet de papieren krant maar de digitale versie op het internet. Niet omdat het een fantastische krant is maar wel omdat je via die site op de artikelen kunt reageren, iets dat heel veel mensen doen. Mensen met wie ik het vaak niet eens ben maar van wie ik wel graag wil weten wat ze denken.
Op donderdag 5 mei kwam ik een artikel tegen over de verstoring van de dodenherdenking in een buurt in Utrecht, Kanaleneiland. Op dat artikel werd fel gereageerd. En één van de reacties die ik las was deze (ik heb hem gister gekopieerd):
"Natuurlijk weer deze kanker marokanen...ik roep iederene vanaf nu op om met schepr deze ongenode gasten dood te schieten...niet meer mee praten niks emer aan doen, alle amilie kan uitgezet worden en deze lui simpel weg afschieten.ik accepteer dit niet; welke marokaan durft het aan om mij rechtstreeks te beledigen?"
Ik heb een tijdje getwijfeld, iedereen mag tenslotte vinden wat hij vindt maar toen heb ik toch maar op "ik heb een klacht over deze reactie" geklikt. Iets dat ik nog niet eerder had gedaan. Ik kwam terecht op een meerkeuzepagina waar ik vinkjes in hokjes kon zetten voor de reden van mijn klacht. Ik vond "Doodsverwensingen worden niet geplaatst" wel passend.
Na een drie kwartier kreeg ik een vriendelijk mailtje terug. Men was het eens met mijn klacht en de reactie was verwijderd.
Ik vind nog steeds dat je moet kunnen zeggen wat je vindt. Maar ergens is een lijn, ergens wordt het te gek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten